سلام

امروز نوزدهم فروردینه و دو روز از دومین سال تولد وبلاگم میگذره.

یادمه پارسال که به اولین سال تولد وبلاگم نزدیک میشدم شور و شوق خاصی داشتم که تونستم وبلاگم را یکسال پا برجا نگه دارم و دلسرد نشدم.

همه ی دوستان رو خبر کردم که امروز تولد وبلاگمه. جشنی گرفتم و به پیاده تا عرش خودم افتخار میکردم.

ولی امسال اصلا یادم نبود که تولد وبلاگمه. دیشب ساعت سه نیمه شب یادم اومد که پریروز وبلاگم دو ساله شده.

البته این امر اصلا برام عجیب نبود. چون در چند ماه اخیر خیلی از وبلاگم دور شدم. تقریبا به اجبار به روزش می کردم. شاید اونهایی که خواننده ی دائمی وبلاگم هستند این موضوع را از غیرفعال شدنم و بی حوصله بودنم در به روز کردن و مطلب نوشتن فهمیده باشند.

به هر حال سال گذشته این وبلاگ چندان مفید نبود. هر چند آمار وبلاگم نسبت به گذشته به ظاهر بالاتر رفته ولی به هیچ وجه از نحوه ی عملکرد وبلاگم در سال 87 راضی نیستم. امیدوارم دوستانی که زحمت می کشیدند و اینجا سر میزند من را به بزرگواری خودشون ببخشند.

مدتهاست که به هیچ وبلاگی سر نزدم. برای هیچ وبلاگی کامنت نگذاشتم. راستش اصلا نه روحیه نویسندگی برام مونده و نه خوندن مطالب دوستان.

انقدر از وبلاگ نویسی دور شده بودم که وقتی پدر شوهر یکی از بهترین دوستانم فوت شد متوجه نشدم و در حالیکه حتی غریبه ها بهش تسلیت گفتند من بعد از دو ماه از جریان با خبر شدم و خیلی شرمنده شدم.

امیدوارم بهار عزیز من را به خاطر این بی توجهی ام ببخشه. جدا نمیدونم چطور باید با بهار روبرو بشم با این شرمساری که دارم.

خوب میدونم کوثر عزیزم ( دم مسیحایی ) چرا وبلاگ زیبایش را بست و دیگر ننوشت ولی نمیدونم نور الهدی چرا خداحافظی کرد و دیگه به روز نکرد. نمی دونم کلبه ی احزان و نگاهم برای تو چرا رفتند. کبوترانه دیگر مثل سابقه نمی نویسد. عارفه و عرفان از همان اول سرد بودند و انگار میلی به نوشتن نداشتند. نمیدانم نافذ با آن پشتکار چرا مدتهاست وبلاگش را به روز نکرده. وبلاگ گروهی موج دیگر ماند امواج دریا در حرکت نیست و مدت هاست به روز نشده و خیلی از وبلاگ های فعالی که الان سرد و خاموش شده اند ...

بگذریم. هیچ وقت نباید به جز خدا به چیزی دیگر دل بست ، چون سرانجام آن فقط دلتنگی است و ...

تعداد زیادی از دوستان ماه ها است که درخواست دوستی و تبادل لینک برام فرستادند ولی من هنوز بهشون پاسخ ندادم. نه رد کردم و نه تأیید. همین جا از همه شون معذرت میخوام. باور کنید جواب ندادن من به خاطر غرورم نیست، این مدت اصلا به هیچ قسمتی از صفحه مدیریتم سر نمیزدم جز نظرات خوانندگان و مشخصاتم. من مخلص همه ی شما بزرگواران هستم و در اولین فرصت پاسخ محبت های شما را خواهم داد.

حرف زیاد دارم ولی حالی برای نوشتن ندارم. دعا کنید سال 88 جبران کم کاری هایم در سال 87 باشد.

التماس دعا