برای امام حسن مجتبی علیه السلام مهم بود کسی که از ایشان درخواست کمک می کرد آن کمک را برای چه کاری می خواهد.
به نظر امام حسن علیه السلام انسان تنها در سه حالت می تواند از دیگران کمک مالی بخواهد.
اول: دیه ای ( خونبها ) به گردن انسان باشد و از پرداخت آن به کلی عاجز باشد.
دوم : بدهی کمر شکنی داشته باشد که از عهده ی پرداخت آن برنیاید.
سوم: فقیر و درمانده باشد و دستش به جایی نرسد.
امام حسن مجتبی علیه السلام در طول عمر خود دو بار تمام اموال و دارایی خود را در راه خدا انفاق کرد و سه بار ثروت خود را به دو نیم تقسیم کرده و نصف آن را برای خود نگه داشت و نصف دیگر را در راه خدا بخشید.
به نظر امام حسن علیه السلام سزاوار نیست مبلغ ناچیزی که خرج یک روز فقیر را به سختی تأمین می کند، به او داده شود بلکه باید به گونه ای به فقیر کمک کرد که بتواند تمام احتیاجات خود را برآورده کند و زندگی آبرومندانه ای را تشکیل دهد.
