به نام خدا

سلام

شهادت مظلومانه مولای متقیان امیر المؤمنین حضرت علی علیه السلام را به همه ی مسلمانان جهان تسلیت می گویم.

در روز شهادت اولین امام شیعیان، تصمیم گرفتم وبلاگم را به کلام نورانی ایشان معطّر کنم.

شوخی بی جا :

خیلی وقتا افرادی را دیدم که با شوخی های بیجا باعث اذیت و آزار دوستان و اطرافیانشون شدند. وقتی بهشون تذکر دادم بهم گفتن خیلی بی جنبه ای که ظرفیت یه شوخی را نداری! ما فقط میخوایم چند دقیقه خوش باشیم و بخندیم منظور دیگه ای نداریم! مگه چه اشکالی داره کمی شوخی کنیم؟!

می دونید! من با شوخی مخالفتی ندارم چرا که حتی پیامبر اسلام صلوات الله علیه و آله نیز اهل شوخی کردن بودند و نمونه هایش را در کتابهای دینی خواندیم،ولی شوخی داریم تا شوخی! من نیز با شوخی دوستان شاد میشم و خودم نیز هر جا هستم سعی میکنم فضا رو شاد کنم، خصوصا جایی که فضا خشک و بی روح بوده کاری کردم که همه به نشاط اومدن ولی نه با شوخی های بی مورد!

ولی بعضی افراد معنی شوخی را درست متوجه نشده اند! گاهی حرف دلشون را با طعنه و به لحن شوخی به طرف مقابل منتقل میکنند. گاهی شوخی شوخی یه کتک مفصل به دوستشون می زنند و بدن بنده خدا رو کبود میکنند و عین خیالشون هم نیست که حقی رو ضایع کردند! گاهی شوخی را از حد میگذرونند و کار به توهین و تمسخر میکشه!

پیامبر اسلام صلوات الله علیه فرموده اند:

« من شوخی می کنم ولی جز سخن حق نمی گویم. » (1)

امام علی علیه السلام فرموده اند:

« شوخی ( بی جا ) کینه ها را در پی دارد. » (2)

***********************************

به نظر من شوخی که باعث خورد شدن شخصیت دیگران و تحقیر اونها میشه به بهانه ی خنداندن جمع !حتی اگه به ظاهر باعث ناراحتی هیچ کدومشون نشه تاثیر منفی خودش را در روح انسان میذاره. این مسأله را از کلام مولامون حضرت علی علیه السلام برداشت کردم که در حکمت 450 نهج البلاغه فرموده اند:

« ما مَزَحَ امرُؤٌ مَزحَةً الّا مَجَّ مِن عَقلِهِ مَجَّةً »

هیچ کس شوخی بی جا نکند ، جز آنکه مقداری از عقل خویش را از دست بدهد.

گاهی اوقات یک شوخی بی مورد باعث بروز اتفاقات جبران ناپذیری شده که جز غم و ناراحتی چیزی در بر نداشته. مطمئنن از این دست حوادث که با یک شوخی بی جا پیش آمده به گوش شما نیز رسیده! کاش قدری بیشتر به آموزه های دین مبین اسلام توجه کنیم تا دچار مشکلاتی که خودمون بیشتر از هر کس دیگه ای در بروزش مقصر هستیم نشویم.

اگر ما مسلمانان به اندازه ی ذره ای به کتاب آسمانی مون که کلام خدای داناست توجه و عمل میکردیم و کلام معصومین را در زندگی مون پیاده میکردیم زندگی مون خیلی شیرین تر از این چیزی میشد که الان داریم. دو شب قدر سپری شد و طبق روایات شب 23 سوم شب امضای تقدیر الهی ماست. در این شب های عزیز که سرنوشت ما رقم میخوره از خدای خوبمون بخواهیم که لذت بندگی را به ما بچشونه تا بتونیم درست زندگی کنیم و عاقبت به خیر بشیم.

پی نوشت:

(1) مناقب الامام أمیر المؤمنین علی بن أبی طالب(ص)، ص 133.

(2) بحار الأنوار ،ج 47، ص 213.