از قفس تن خسته شده ام ! شوق پرواز دارم اما بال و پرم شکسته است ، منتظر درمانم که فرا رسد .

ای بهترین دوست! قفسِ تنم را بشکن تا مرغِ روحم به سوی تو سبکبال پر کشد و در آسمان مهر و محبتت پرواز کند . آنچه به خوبا ن درگاهت چشاندی به من بچشان ! آن مرگِ سرخی را که به محبّانت هدیه دادی؛ به من ارزانی دار .

( زنده یاد حاج رضا ابو القاسمی  )

چه زود دیر می شود ...

چه زود دو سال گذشت ...