کاش مي دونستيد چه وجود نازنيني بود. سواد مدرسه اي نداشت ولي ايمان قوي داشت. سيدي پاک و بي ريا بود. به دور از هر نوع ريا و خودنمايي. کلاه سبزش هميشه روي سرش بود و به اون افتخار مي کرد. فرزنداني تربيت کرد يکي از يکي ديگه بهتر. جانباز بود ولي هيچ وقت از سهميه جانبازيش استفاده نکرد. هر چي از ايشون بگم کم گفتم. مهم تر از همه اينکه من را خيلي دوست داشت، مثل دخترش و من بيشتر از او خودش را. روحش شاد.