فرا رسیدن ماه رحمت و برکت، ماه رمضان را به همه شما عزیزان تبریک می گویم.
سلام
بالأخره بعد از دو هفته توفیق نوشتن در وب را پیدا کردم. 
راستش تا همین دیشب به نت دسترسی نداشتم. هفته گذشته جشن ازدواج خواهرم بود و همین امر بهانه ای شد برای اینکه زیارت آقا امام رضا علیه السلام هم قسمتمون بشه و یه شب را در مشهد الرضا باشیم. جای همتون سبز، به نیابت از همه دوستان وبلاگ نویس بعضی ها به اسم و بقیه هم، گروهی اول زیارت امام رضا علیه السلام و بعدشم زیارت خواهرش حضرت معصومه سلام الله علیها را به جا آوردم.
دیشب که صفحه نظرات یادداشت قبلی ام را باز کردم، دیدم یکی از طهورایی ها به ننوشتنم معترض شده و فکر کرده دیگه نمی نویسم. اولش یه کمی ناراحت شدم 
، اما بعدش که یه کوچولو فکر کردم 
خوشحال شدم که برای یه عده مهمه که من هم بنویسم.
همین ناراحت شدن و خوشحال شدنم نشون می ده که هنوز نتونستم خدایی کار کنم، هنوز یه جورایی تو ( من ) وجودم گیر کردم و نتونستم شکستش بدهم.
خداییش خیلی مشکله که خودم را کنار بزنم و فقط و فقط برای خدا بنویسم.
نمی دونم چی کار کنم؟ 
خیلی امتحان کردم ولی هر بار ... جون من یکی راهنماییم کنه.
اگه می تونید در این زمینه من را راهنمایی کنید خیلی خیلی ممنونتون می شوم. 
من و دوستان را از دعای خیرتان محروم نکنید.
حق یارتان
